تاثیر غلظت و فشار اکسیژن

طبق قوانین استاندارد بین المللی میزان غلظت اکسیژن در سیلندرهای اکسیژن و منابع سانترال ( مخزن مرکزی ) باید حداقل 99 % باشد . بطور میانگین میزان غلظت به دلیل نشتهای ناخواسته به میزان 40 % به هدر می رود و غلظتهای اولیه کمتر از 99 % اثر درمانی چندانی نداشته و بیشتر اتلاف وقت و هزینه می باشد . زیرا در این صورت غلظت اکسیژنی که در اختیار بیمار قرار می گیرد در حد اتمسفر و یا مقداری بیشتر است که در واقع عبور جریان هوای عادی می باشد و جهت مصارف درمانی مناسب نیست . در ضمن در بیهوشی به علت کاربرد همزمان اکسیژن و اکسید نیتروژن ، غلظت این گاز باید حداقل 99 % باشد . زیرا در صورت استفاده از غلظتهای پایین تر باید شدت جریان را افزایش داد که در اینصورت اکسیژن پرتابل زودتر از N2O تمام می شود و در صورت اشتباه اپراتور ، بیهوشی تنها با N2O ادامه می یابد که احتمال بروز خطر برای بیمار را بالا می برد .

بر اساس استاندارد ایران میزان خلوص اکسیژن طبی نباید کمتر از 99 % حجمی باشد و میزان ناخالصی CO2 آن نباید بیشتر از ppm 30 و میزان ناخالصی CO نیز نباید از ppm 5 بیشتر باشد .

در ضمن درجه اسیدی و قلیایی و همچنین میزان مواد اکسید کننده نیز بر اساس استاندارد فوق باید مشخص گردد .